Intens jobbing for flyktningefamilie

Kjære blogglesar!

Dei siste dagane har eg vore heilt oppslukt av arbeid for den iranske flyktingefamilien som du las om i sist blogg. Difor har det vorte lite bloggskriving. Media har vore veldig interesserte i saka, og det har vore oppslag i lokalavisa, Vårt Land, og på radio i NRK-Hordaland. Her ser du familien: frå venstre dottera Ghazal (14), mora Raheleh saman med sonen Arsalan (10) og til høgre faren Karim. Torsdag var kristne frå alle kyrkjelydar på Stord samla for m.a. og be for denne familien, og det var veldig sterkt. Likeeins i går på gudstenesta i Kristkyrkja. Det er som om folk får ein ekstra energi når dei ber for denne familien som er blitt oss så kjær.

Og bøn må til, for me slost mot ein mektig og ikkje lite arrogant fiende. Det verkar på meg som om UDI og UNE alltid har som utgangspunkt av asylsøkjarar lyg, og det vert opp til flyktningen å bevisa at han/ho er tilstrekkeleg forfølgd i heimlandet til å det kan gjevast asyl i Noreg. Men dei tolkar Flyktningekonvensjonen så snevert at det er ingen som i praksis kjem inn under den. Difor er det slik i Noreg i dag at praktisk talt ingen får asyl på politisk eller religiøst grunnlag. Det vert berre gjeve opphald på humanitært grunnlag. Dette undergrev asylinstituttet, seier FNs høgkommisær for flyktningar.

Karim fortel at han ved to høve har vore i fengsel for trua si, og at han er vorten torturert i fengsel. Ikkje truverdig er domen frå UDI og UNE, og så formulerer dei eit utvisningsvedtak basert på luftige spekulasjonar. Dette er dristig av dei sidan Karim fortel at han rømte ut av Iran under ein permisjon som han hadde fått innvilga etter av svigerfaren hadde bestukke ein fengselsbetjent. Å senda han attende til eit land som akkurat i desse dagar innskjerpar dommarane si plikt til å ilegga dødsstraff både for konvertering og mange andre "brotsverk", er jo eit brotsverk i seg sjølv.

Men no har me i alle fall funne klåre medisinske indisier på at Karim har vore utsett for tortur. Ei MR-undersøking frå 2007 viser 2 gamle brot i venstre fot og eitt i høgre kne som er vorten påført mannen med stor kraft utanfrå.

Vidare har ein representant for FNs høgkommisær, Arnstein Kristiansen, engasjert seg i saka, og han vonar å kunna verifisera fengselsopphalda til Karim ved hjelp av hjelparar inne i Iran. Me ber difor no UNE om å utsetja utsendinga av desse stakkars menneska fordi dei ikkje har utreidd tilstrekkeleg dette med tortur (folk som er vorten torturert har i prinsippet ein rettkomen otte for å bli utsett for overgrep i heimlandet og skal såleis ikkje sendast heim), og slik at dei som jobbar for FNs høgkommisær får ein sjanse til å undersøka fakta i saka. Så få me sjå.

I morgon kjem forresten Olav Akselsen for å snakka med Ghazal og klassen hennar. Dei har laga nokre utruleg gode spørsmål som dei vil stilla han. Det er godt. Han er jo trass alt leidaren for utanrikskommiteen i Stortinget. Truleg kjem faktisk TV2 på besøk til klassen også. Det er læraren hennar, John Olav Heggland, som har sett i gong den prosessen som har ført fram til dette. Han har vist seg som ei enorm kraft i denne prosessen, og klassen til Ghazal likeeins. Det var jo nokre av dei som tok kontakt med Høgkommisariatet i Genevè. Imponerande. No kan du tru dei lærer.

Så til slutt: Be for familien og for oss som jobbar for dei. På kristkyrkja.no fin du to bøner for menneske på flukt som kan vera gode å bruka.