DEMOKRATIET UNDER PRESS

LHBTQ-organisasjonane har definert juni som «sin» månad, og legg i vesentlag grad beslag på det offentlege rommet. Dei av oss som er motstandarar av verdiane deira, synest avgjort at det kan bli litt mykje. Denne månaden skal seksualiteten i alle former og fasongar feirast i heile samfunnet, på skular og på gater og torg, i butikkar og på idrettsbanar, og arme dei som ikkje heiser regnbogeflagget. Då ventar eit massivt negativt fokus i media med påfølgande boikottaksjonar. Thon hoteller erfarte dette i fjor. Ålesund kommune i år. Dei «skeive» kan vera nokså harde i klypa. Det minner meg forresten om eit fenomen som føregår i Mexico der det i mange landsbyar kvart år blir arrangert religiøse festar til ære for katolske helgenar og gamle heidenske gudar. Ikkje alle føler seg heime i slike feiringar (evangeliske kristne), og dei som ikkje blir med,  blir sett på som fiendar av det gode, og ekskluderte frå lokalsamfunnet dei tilhøyrer. Det er paradoksalt at ei foreining som kallar seg FRI, gjennom gapestokktiltak vil «tvinga» verksemder til å markera støtte til prosjektet sitt. Og det er høgst merkeleg at ingen politikarar reiser seg for å forsvara folks demokratiske rett til å ikkje markera pridemånaden, eller folks rett til risikofritt å kritisera pride og ideologien bak. LHBTQ-organisasjonane har høgst udemokratiske haldningar, og det burde vera i politikarane sine interesser å påpeika at alle former for meiningspress er uakseptabelt. Eg ser fram til å sjå at våre folkevalde framover tek ansvar for demokratiet og påtalar uthenging av firma, organisasjonar og institusjonar som av ulike grunnar ikkje ønskjer å markera juni som ein månad for kjønns- og seksualitetsmangfald.

Er islam ein tolerant fredsreligion?

 Mange av verdas kristne kyrkjer opplever det ikkje slik.  Og då snakkar eg i hovudsak om kyrkjer i land der islam er den største religionen.

Lat oss starta i Egypt. 23. april gjekk muslimar til åtak og sette fyr på kristne heimar i landsbyen Al-Fawakher i Minya-provinsen  i Øvre Egypt fordi dei hadde høyrt rykte om at det skulle byggjast ei kyrkje der. Den 26.april øydela ein mobb  grunnmuren og kloakksystemet til ei kyrkje som var under bygging i Al-Kom Al-Ahma, ein by i same provinsen. Dette melder nettstaden stefanus.no. Dei 8 millionar koptiske kristne i Egypt utgjer urbefolkninga i landet. Desse blir stadig utsette for ulike former for forfølging eller diskriminering.

I Algerie er 99% sunnimuslimar. Sidan 2019 har styresmaktene stengt 43 kristne kyrkjer fordi dei har funne ut at dei er «helsefarlege og utrygge». Klårt fabrikkerte grunnar for å eliminera ei aukande interesse for den kristne trua i landet. Parallelt blir kristne leiarar arresterte. I juli 2023 vart til pastor Youssef Ourahamane i Emmanuelkyrkja dømd til to år i fengsel og 100000 denarar i bot for «illegal tilbeding». Og i 2021 vart Hamid Soudad dømd til fengsel i fem år for å ha offentleggjort ei teikning av profeten Mohammed på eit nettforum. Etter press frå m.a. Alliance Defending Freedom, ei gruppe menneskerettsadvokatar i Austerrike, vart han imidlertid sett fri i 2023.

Iran er eit shiamuslimsk land der det er forbode for folk å konvertera frå islam og til kristen tru. Laleh Saati vart kristen og døypt medan ho budde ei tid i Malaysia. Då ho kom attende til heimlandet, synte det seg at styresmaktene hadde fått tilsendt bilete frå dåpen hennar. No er ho dømt til to år i fengsel.

I den islamske republikken Pakistan skal det lite til for å bli arrestert og dømd for blasfemi. I eit fengsel i Lahore sit Imran Rehman, ein katolsk mann på 32 år og ventar på at saka hans skal koma opp for retten. Han risikerer å bli dømd til døden eller livsvarig fengsel for å ha skrive noko kritisk om islam på WhatsApp. Blasfemilovene i landet er uvanleg strenge, og råkar minoritetar med øydeleggjande kraft. Kristne, bahaiar og amadhiah-muslimar er særleg utsette grupper.

Slik kunne eg halda fram i det uendelege. Så lenge muslimar er i mindretal i eit land, legg dei stor vekt på toleranse og fred mellom religionar og folkegrupper. Men blir dei i fleirtal, endrar dette seg på grunnleggjande vis. Då blir ytringsrommet og fridomen for minoritetar kraftig redusert. Det er grunn til å tru at me i aukande grad vil sjå at dette også skje i Europa og USA framover. I England er det t.d. alt no 130 shariadomstolar og 50 shariaråd i funksjon i områder dominert av muslimar. Dette er ikkje straffedomstolar, men institusjonar som avgjer mange sivile tvistemål mellom muslimar, eit parallelt juridisk system til det vanlege engelske.

Alle land i verda der dei grunnleggjande menneskerettane vert respekterte har ein ganske lang kristen historie. Å kombinera islam med sant demokrati er tydelegvis i beste fall svært vanskeleg. Det må sjølvsagt vera plass til islam i vårt samfunn, men me må forstå at blir denne religionen for dominant, vil det det bli mindre fridom og meir tvang. Kombinert med den nye kanselleringskulturen går me spanande tider i møte. Eg er overtydd om at det einaste som kan stoppa ei slik negativ utvikling er at me pussar støv av biblane våre, les oss opp på Guds tankar om personlivet og samfunnslivet, og let oss regulera av hans gode bod. Det gjeld både den enkelt av oss og politikarane våre.

Juss mot pornografi

Delstaten Alabama USA innfører frå 1.oktober ei lov som set aldersgrense for å kunna konsumera pornografi på nettet. Alle som skal inn på slike sider må då identifisera seg. Dette melder nettstaden lifesitenews.com.

Målet er ikkje berre å verna barn og unge frå alle dei skadeverknaden som pornografi har på den psykiske helsa deira, men heile samfunnet mot dette.

·       Den nye lova krev av nettsider som distribuerer slikt innhald om å registrera seg, verifisera alderen på brukarane sine og merka innhaldet som skadeleg. Ein tekst skal pryda skjermen som  seier at innhaldet hindrar utviklinga av hjernen hos barn og unge, fører til avhengigheit, låg sjølvtillit, forvrengt kroppsbilete og kan føra til eteforstyrringar og mentale sjukdomar.

Bakgrunnen for vedtaket er naturlegvis at ein har sett ei oppblomstring av dei nemnde skadeverknadane hos barn og unge etter at internett gjorde tilgangen til pornografi enkel. Det blir kalla ei helsekrise.

I Utah og Virginia er slike lover alt sett i kraft, og Florida arbeider med å få det til.

I ein rapport presentert i The Journal of Nervous and Mental Disease blir det synt til klare funn av stress, angst og depresjon hos barn og unge som sterkt vert relatert til konsum av pornografisk innhald. Det vert også påvist forstyrringar i utvikling av sunne og varige sosiale relasjonar samt til fleire tilfelle av kjønnsinkongruens. Forfattarane av rapporten ottast at dei unge som vert råka kan dra problema med seg vidare i livet, og at me om nokre år står overfor eit omfattande helseproblem også hos vaksne.

Her i landet vart det registrert ein eksplosiv auke av søk på pornografiske nettsider under koronapandemien då skulane var stengde ned, og elevane sat mykje heime.  Det er vel grunn til å tru at stoda i Noreg er ganske lik den i USA, og at nokre av dei nye helseproblema me ser veks fram mellom barn og unge i dag skuldast høgt konsum av pornografi, og på nettstaden Terapivakt, blir fenomenet omtala slik: 

Pornoavehngighet påvirker mange av de eksterne faktorene i livet, som familie, nære relasjoner, arbeidsliv, økonomi og lignende. I tillegg kan det gå ut over sin egen psykiske og fysiske helse. Ved overdreven bruk av pornografi glemmer man ofte tiden, og man glemmer å ta vare på seg selv.

I tillegg peikar nettstaden på skam, isolasjon, tomheitskjensle, lågt sjølvbilete, løgnaktig livsstil og samlivsbrot, og at den det gjeld får ei kjensle av å mista seg sjølv.

Dersom det er mogeleg å hindra at barn og unge får tilgang til pornografisk innhald på nett, og det ser det altså ut til å vera, bør saka opp på den politiske dagsorden også her heime. Difor vil eg utfordra dei politiske partia i Noreg om å ta initiativ for å innføra tiltak som skjermar barn og unge mot slikt skadeleg innhald, og søka hjelp hos amerikanarane for å læra korleis dette kan gjerast i praksis.

Evangelisering og disippelgjering

 Alle som trur på Jesus er også hans vitner, og alle kristne har kall til å vitna om Jesus for verda, vinna disiplar og fostra dei til å bli misjonærar. 

Jesus sa ein gong til Peter: "Følg meg, så skal læra deg å fanga menneske!" 

Det er nærliggjande ut frå dette ordet i Lukas 5 å tru at alle som følgjer Jesus vil læra seg dette. Og det er nærliggjande å tenkja at kristne som ikkje vinn menneske for Kristus, i det minste dei som ikkje ein gong prøver på det, eller er opptekne av det, ikkje eigentleg følgjer Jesus. 

Det følgjer jo logisk av det faktum at Jesus var levande oppteken av å vinna menneske for himmelen. Han sa: "Menneskesonen er komen for å oppsøkja dei bortkomne for å frelsa dei." Lukas 19:10. Hans eterfølgjarar må då vera med han på denne oppsøkjande verksemda. 

Me les om det i alle evangelia: Dei som vart kalla til å følgja han, vart med han ut på søk. Ved to høve vart dei sende ut til byar og landsbyar for å praktisera det dei hadde lært utan at han var med dei: Dei skulle forkynna evangeliet, lækja sjuke, vekkja opp døde og setja forgjorde fri, noko dei også gjorde, og dei kom glade tilbake. Det fungerte. Det høyrer med til soga at Jesus ikkje sende dei ut i eiga kraft. Han utrusta dei til å gjera det som elles ville ha vore heilt umogeleg for dei. Det står at Jesus kalla disiplane til seg, og "gav dei makt til å driva ut ureine ånder og lækja all sjukdom og plage." Matteus 10:1.

Alle som vigslar liva sine til Jesus, kan få rekna med å bli utrusta til teneste, og det er både godt og naudsynt. 

På pinsedagen, 50 dagar etter Jesu himmelfart,  kom Den heilage ande til jorda med eit sterkt utvida mandat. Det var ein klar logisk grunn til dette. Sidan Jesu frelse var og er universell, måtte Anden ausast ut over alt kjøt, for utan Anden kan ingen koma til Kristus og ta imot frelse. Dei må overtydast i hjarto sine, og det er berre Anden som kan det. Når han er til stades medan folk høyrer Guds ord, berører det hjarto deira djupt og fører dei til omvending og tru. Alle som tek imot Jesus, får dei Anden som eit pant i hjarto sine på at dei tilhøyrer Gud, og han bli i dei som ven, rådgjevar, inspirator og ei uutømeleg kraftkjelde. 

Pasientar utan livsrett

 Helseminister Ingvild Kjerkol har, ikkje overraskande, bestemt seg for å leggja fram forslag til ny abortlov for Stortinget. Her blir grensa for sjølvbestemt abort utvida til veke 18.

Det er å gå i feil retning. Det er behov for ei ny abortlov, ja, men då til ei lov som definerer at fosteret har rett til liv, og at samfunnet har plikt til å verna livet mot overgrep.

I Politisk kvarter (NRK) 4.april sa ministeren at alle slags fosterundersøkingar var av det gode, for då kan det bli avdekka sjukdomar som kan kurerast på fosterstadiet. Det betyr at fosteret skal ha pasientrettar, men ikkje livsrett. Det skal ha rett til å bli lækt, men ikkje rett til å overleva. Kor i all verda er logikken her då? Kjerkol seier, saman med eit kor av stemmer frå høgre og venstre, at kvinna er den som er best i stand til å avgjera om barnet skal få leva eller ikkje. Men det er ikkje eit spørsmål om kven som er best i stand til å ta ei slik avgjer, ei slik avgjer tek me rett og slett ikkje. Me tek ikkje livet av barn i dette landet. Barna må få livsrett, uansett kven mora er. Lat barna få leva, bli fødde, veksa opp, utdanna seg, gifta seg, få barn, stifta familiar, tena samfunnet og døy når tida er inne for det. Det skulle ikkje vera for mykja å venta seg det, skulle det vel?

"Sjølvbestemt" abort fram til fødsel?

Bystyrerepresentant i Bergen for SV, Eira Garrido, går inn for å fjerna grensa for "sjølvbestemt" abort heilt. Kvinna skal kunna ha høve til å ta livet av barnet sitt heilt  fram til fødselen. 

At det kjem forslag om noko slikt frå SV, er i seg sjølv opprørande. Det er ille nok som det er i dag når grensa for abort går ved 12 veker. Likevel blir det klarare for oss at abort er mord jo nærare det skjer i tid før fødsel. 

Regjeringa vil ha grensa ved 18 veker, og dette forslaget er i dag ute på høyring. Dersom SV landar på å gå inn for veke 37, aukar faren for at regjeringa, som er avhengig av SV i Stortinget, strekker "sjølvbestemminga" fram til veke 22. Eg vil ikkje her koma inn på korleis legane gjennomfører drap på slike barn. Det er ikkje vakkert. 

Det er noko underleg med SV: Partiet stiller alltid opp for dei svake i samfunnet, og dei er heilt sikkert like glad i barn som alle andre.  Men kvifor i all verda skal dei falla dei ufødde barna i ryggen? Det er naturstridig for alle, og ikkje minst for SV. 

Sosialistane leitar alltid etter konfliktlinjer i samfunnet. Men det er ingen konflikt mellom mor og barn. Barnet sine interesser er også mora sine. Slik er naturen laga. Å få kvinner til å tenkja om barna sine at dei trugar interessene deira på ein eller annan måte, er berre tragisk, og heile denne greia er i ferd med å endra samfunnet radikalt. Og det som verre er: Det provoserer Gud. Det er ein betydeleg alvorsgrad over det. 

Evangelikale i USA, Thomas Seltzer og Israel

 I programmet Trygdekontoret 12.mars vart evangelikale kristne i USA skulda for å gjera tiltak for å framskunda slaget ved Armageddon, og med det Jesu atterkome. 

Eg har kjent evangelikale kristne frå USA gjennom mange år, og har aldri før møtt slike haldningar og ville idear. Gud treng ikkje hjelp av oss kristne for at profetiane i Bibelen blir oppfylte. Det er jo HAN som skal oppfylla dei, ikkje me. 

Eg kan heller ikkje tru at det er mange evangelikale i USA som tenkjer slik. Det kan eg ikkje dokumentera, men hadde det vore mange, ville eg nok ha fanga det opp, vil eg tru. 

At evangelikale kristne støttar Israel er bra. Det er ikkje så mange andre som gjer det, og Israel er ein demokratisk og fredselskande nasjon omringa av mektige fiendar, så dei treng støtte. Dei slost i dag mot terroristar, og alle anstendige land i verda burde stilla opp for dei i denne kampen. I staden skjer det motsette. Nesten alle støttar Hamasterroristane, og vender seg mot Israel. Det er eit merkeleg fenomen med tanke på at dei same landa har lova å nedkjempa terrorisme med alle lovlege midlar. Men konservative evangelikale kristne støttar Israel. Det er naturleg. Den frelse me nyt godt av kjem frå jødane. 

Evangelikale kristne i USA har ein rik historie. Dei har gjennom to hundre år hatt eit omfattande engasjement i naudhjelp og misjon. Slik også i dag. Ingen private brukar så mykje pengar på å hjelpa naudlidande i verda som dei konservativt evangelikale i USA, og det einaste NRK kan koma opp med i sin omtale av desse er at dei sender "store" summar (upresiserte beløp) til Israel for å framskunda Armageddon og Jesu atterkome. Dei som måtte ha slike idear er ikkje mange, men det er denne delen av den evangelikale rørsla som er interessant for NRK.  Kanskje det er på tide at kringkastingsselskapet lagar eit program der breidda i denne rørsla blir presentert, t.d. veldedighetsorganisasjonen Samaritan Purse som alltid er først inne i områder råka av naturkatastrofar (som dei jordskjelvråka i Tyrkia og Syria i 2023) med hjelp og trøyst, eller på Wycliffe bibeloversetjarar som driv med å oversetja Bibelen til minoritetsspråk, og som lærer små folkegrupper å lesa og skriva, noko som styresmaktene i dei ulike landa alltid har gjeve blaffen i, slik som tilfelle var i Noreg i høve til samane. Det var misjonæren Tomas von Westen som laga skriftspråk til desse, og Hans Egede til inuitane på Grønland. Den evangelikale rørsla i USA (og Noreg) har til dei grader vore kulturbevarande.

Men Thomas Tetzler er sikkert ikkje interessert i å framheva dei mainstream evangelikale i USA, baptistar og pinsevener, berre desse cowboykristne på motorsykkel som representerer ein minoritet. I det same programmet presterer han også å seia at det var "dei evangelikale" som storma kongressen 6. januar 2021. Det var sant å seia nytt for meg, og det vil forundra meg veldig om denne påstanden står seg mot ein faktasjekk. 

Men når det gjeld å framskunda Armageddon, kunne han ta ein kikk på Irans presteskap. For dei ventar nemleg også på ein messias: imam Mahdi. Men før han kan koma, må verda vera i flammar, og Irans politiske og åndelege leiarskap jobbar no målretta med å byggja opp så stor atomkapasitet at dei kan skapa det kaoset som skal til for at imam Mahdi skal dukka opp på den historiske arena.

Kan NRK laga eit program om denne proaktive esjatologien?