Den australske rugbystjerna Israel Folau posta nyleg på Instagramkontoen sin at drukkenboltar, homoseksuelle, ekteskapsbrytarar, lygnarar, horebukkar, tjuvar, ateistar og avgudsdyrkarar er på veg mot helvete.
Dette er ein uttale som mildest talt har falle i dårleg jord, og Folau er blitt ekskludert frå klubblag og landslag.
Folau har fått klår melding om at han døgnet rundt representerer rugbylaget sitt, og kan ikkje skriva noko privar som fornærmar homofile. Grunngjevinga for det er at i denne sporten skal alle inkluderast.
Den engelske spelaren Billy Vunipola møter dei same reaksjonane etter at han har støtta Folau.
Denne saka syner at den reelle konflikten me som fleire og fleire kristne vil måtta ta stilling til å åra som kjem: Arbeidsgjevarane deira vil kreva av dei at dei er lojale mot deira verdisyn døgnet rundt, at dei kristne ikkje skriv og seier noko som kan bringa arbeidsplass og arbeidsgjevar i eit ugunstig lys , særleg i høve til homoseksuelle. Problemet som kristne står andsynes er at også Gud fordrar at dei er lydnad 24/7, og når arbeidsgjevar sine interesser og Guds interesser kolliderer med kvarandre, kjem dei i skvis.
Når kristne åtvarar mot synd, er det ut frå deira synsstad utelukkande i syndaren sine interesser. For dersom det er sant at dei gruppene som Folau nemner verkeleg er på veg mot helvete, og kristne trur jo det, då me det vera i folks interesse å få vita om det.
Kristne trur at livet har to utgangar, at det finst ein smal veg som fører til livet og ein brei som fører til fortaping, kan dei då teia still om dette når dei ser at folk vel den breie vegen i synd framfor den smale i dagleg omvending frå synd?
Det er ei stor sak i vår tid dette at homoseksuelle skal inkluderast og ikkje ekskluderast. Og i samfunnslivet må det jo vera slik. Men skal dei som meiner at homoseksuell livsstil er syndig og ekskluderer frå Guds rike ikkje ha lov å skriva og seia det utan å missa jobben?
Dette blir eit pinefullt spørsmål framover.
Me set pris på ytringsfridom i vesten, ja, me ser på den som ein særskilt vestleg verdi. Men er ytringsfridomen reell for kristne som trur på og siterer Bibelen?
I våre dagar er det mange som tek pinestaden "helvete" i sin munn. Det er mykje bannskap i samfunnet. Også i TV. Men dette er ytringsfridom. Simpelthen alle skal kunna snakka om helvete, utanom dei som faktisk trur på det. Rare greier dette.