lørdag 9. oktober 2010
Nobels fredspris 2010
Kina forfølgjer sine beste kvinner og menn. Kvifor gjer dei det? Fordi desse trugar makteliten som er totalt fanga av dynamikken i diktaturet og av alle føremunene diktaturet kan gje dei. Her må ein gå i takt, sei dei rette orda til rett til og i dei rette samanhengane. I slike system gror løgna hemningslaust, og dei ærlege vert kasta i fengsel.
Men styresmaktene forfølgjer også vanlege kristne som eigentleg ikkje ynskjer anna enn å dela fridomens evangelium med sine medmenneske. Kor mange kristne som sit fengsla i dag, veit eg ikkje nøyaktig, men eg meiner det skal vera rundt 300.
Jesus kom til jorda for å forkynna fridom for fangar. Han tenkte då primært på alle som er bundne i synd og umoral. Ved trua på han blir me frikjende frå alle klagemål som himmelen hadde retta mot oss. Det er uendeleg stort for den som har fatta det. Det gjev ei fridomskjensle hinsides alt ein har opplevd.
Sjølv om den kristne fridomen er individuell, vil evangeliet auka fridomen på alle livsens områder i samfunn der folk lærer Gud å kjenna. Difor er kinesiske styresmakter redde for evangeliet. All tanke på fridom skremmer dei, og difor fengslar og trakasserar dei kristne. Men der evangeliet går fram, vil fridomen også gradvis auka i samfunnet. Slik må det bli sidan fridom er sjølve livsprogrammet for oss kristne.
fredag 8. oktober 2010
Vegring
Å velja mellom ulike alternativ er ein del av menneskelivet. Då Gud skapte oss, gav han oss evne til å velja mellom godt og vondt, rett og galt, og me må ansvar for dei vala me tek. Det er dette som skil oss menneske frå dyra.
Val mellom venstre og høgre i politikken er til sjuand og sist ikkje så viktig. Men dei eksistensielle vala me gjer er viktige. Først det grunnleggjande: Kor vil du plassera deg i høve til Gud? Jesus møtte menneske på sin veg og sa: "Følg meg!" Det var ei kraftig utfordring, og dei som fekk dette kallet, måtte velja å vera der dei var eller å bryta opp og følgja Jesus.
Å vera kristen er å følgja Jesus, å leva i nærkontakt med han og anerkjenna dei lovene og reglane som han har fastsett om å leva sant, reint og uegoistisk, i kjærleik til Gud og medmenneske.
Jesus er konge, og som konge har han makt, ja, all makt, seier han sjølv. Men han brukar makta si i denne tida til å frelsa og lækja folk, ikkje til å døma folk. Domen høyrer framtida til.
Som menneske kan me halda Jesus utanfor liva våre. Men skal me oppleva frelse, må me kapitulera overfor Gud og overgje makta over livet til Jesus. Det er eit individuelt val.
Vegrar du deg for dette? Ta spranget uti det. Det blir eit val du aldri angrar.
Du kan be slik:
Herre Jesus Kristus! Eg overgjev meg sjølv og heile livet mitt til deg. Eg vil følgja deg no og vera ein kristen. Kom inn i mitt hjarta, tilgje meg alle mine synder og feil og gje meg det nye livet som du snakkar om i Bibelen. Eg er open for det. Takk at du døydde for meg, at du sto opp att og lever i dag. Amen.
torsdag 7. oktober 2010
Jesus, mannen som snur situasjoner fra fadese til suksess
I Bibelen leser vi om et ungt par i Jesu omgangskrets som giftet seg. De unge kom fra byen Kana i Galilea i Israel. De nygifte må ha hatt en stor omgangskrets, for det var mange gjester i bryllupet, inkludert Jesus og hans disipler.
Men det som skulle vært en vellykket gledesfest, begynte å utvikle seg til et mareritt for de to unge og deres familier, vertskapet gikk rett og slett opp for vin, noe som tydeligvis var en stor fadese.
Når det oppstår problemer hjemme, er ikke det noe vi liker å snakke høyt om. Vi ønsker ikke at andre skal få vite om vanskelige ting som skjer bak husets fire vegger, det som trykker oss ned eller som vi skammer oss over. Det kan være økonomiske problemer, rus, fysisk eller psykisk vold, fysisk sykdom, psykiske problemer, langvarige konflikter, vi har et stort spekter av ting som kommer på og som truer oss på forskjellig vis, ting som kan få det hele til å ende med skam og skade.
Det unge nygifte paret i Kana hadde imidlertid gjort et godt trekk: De hadde invitert Jesus med på festen sin, og det ble deres redning.
For Maria, mor til Jesus, hadde registrert problemene deres, og hun gikk til Jesus og involverte han i det de slet med. Hun sa ikke så mye, bare dette: ”Jesus, de mangler vin!” Det var en ufattelig effektiv bønn. Hun kjente sønnen sin, og visste at han hadde vanskelig for å la være å hjelpe når folk hadde det vanskelig.
Hva skal vi lære av dette? To ting. For det første: Vi bør alle invitere Jesus inn i livene våre som den mektige Gud og venn han vil være for oss alle. Og for det andre: Å be er ganske enkelt å nevne egne eller andres behov for ham. Han lar seg ikke imponere over fine ord og formuleringer, bare av ærlige hjerter, og salte tårer. Da går han til aksjon.
Det fikk de oppleve i det nevnte bryllupet. Jesus bad tjenerne om å fylle 6 store krukker med vann, øse noe av vannet opp i en skål og gi til kjøkemesteren. Tjenerne gjorde som de ble sagt, og da kjøkemesteren skulle smake, hadde det blitt til den beste vin, og i stadet for fadese, opplevde de nygifte at bryllupet ble historiens mest vellykkede, et bryllup som folk i hele verden fremdeles snakker om.
Jesus vil gjerne snu dine fadeser til suksess. Jesus er ein stor forvandler. Han kan forvandle vann til vin. Men det stopper ikke der. Han forvandler alt han blir involvert i, enkeltpersoner, familier, situasjoner, og han har uuttømmelige ressurser å øse av, han som er himmelens konge og verdens skaper. En bankkonto med røde tall er ikke noe problem for ham.
Kanskje er det du selv som trenger forvandling? Kanskje det er røde tall også i ditt moralske og åndelige regnskap? Jesus gjør syndere til rettferdige, egoister til kjærlige medmennesker, gudløse til tilbedere. Bare fortell ham hvem du er og hvordan det står til med deg og hva du ønsker. Han vil frelse deg, tilgi deg, og gi deg en helt ny start og et nytt liv. Når du kaller på hans navn, kommer han til deg og frelser deg.
Det står i begynnelsen av fortellingen vi startet med at dette skjedde ”på den tredje dagen”. Dette er ikke tilfeldig. Det henspiller på Jesu oppstandelse fra de døde. Den tredje dagen startet den store festen som skal vare i all evighet for alle som tar imot innbydelsen om å komme og være med i Guds store familie. Jesus arrangerer et ”bryllup” som aldri ender. Har du akseptert innbydelsen? Du kan gjøre det i dag.
torsdag 30. september 2010
Avsløringa av Alberto Contador, og oss andre...
Så har det skjedd igjen. Vinnaren av Tour de France er vorten teken i doping, akkurat som tilfelle var for 5 år sidan. Det ser ut til at profesjonelle syklistar overgår alle i juks. Det er visst ingen ende på bedrageri i denne sporten. Nokre vert avslørt, men ingen av oss veit kor mange som kjem seg unna med dette her.
Det er naturlegvis svært skadeleg for sporten at den tiljubla vinnaren av verdas største og viktigaste sykkelritt vert teken for juks. No vert han truleg fråteken sigeren, men me som publikum sit att med ein flau smak i munnen. Korleis kan nokon jubla neste gong ein vinnar går i mål i eit sykkelløp?
Løgn, bedrag og korrupsjon er rotenskap i vårt menneskelege samliv, anten det føregår i sporten, i heimen, på arbeidsplassen eller i politikken. Og det florerer, skal me tru pressa. Trongen etter pengar og ære er så stor hos mange at dei lett korrumperer samvitet sitt for å skaffa seg fordeler. Ja, problemet er visstnok sterkt aukande, og det handlar om hundretals milliardar av kroner per år, dersom me ser på verdsbasis. Nokre gjer seg galant både til tjuvar og løgnarar for å sikra sine eigne interesser.
Opp mot alt dette strålar det heldigvis mange menneske med personleg integritet og høg moral. Den fremste av dei alle er Jesus Kristus. Han seier om seg sjølv: "Eg er Vegen, Sanninga og Livet, ingen kjem til Faderen utan gjennom meg." Johannesevangeliet 14:6.
Jesus talte som ingen før han eller etter han, og han levde eit fullstendig ueigennyttig liv, ja, han gav livet sitt som eit offer for juksemakarar som Contador, men også for alle oss som vel ikkje har "drite på draget" som han, men som slett ikkje alltid har vore gjennomgåande ærlege heller. Bibelen seier: "Alle har synda og står utan ære innfor Gud," Romerbrevet 3,21, og i vers 4: "kvart menneske er ein lygnar" og i vers 10: "det finnst ikkje èin rettferdig, ikkje ein einaste, ikkje èin som søkjer Gud.!"
Kva krev Gud? At me er fullkoment ærelege i alle livsens saker, og at me stolar på han og elskar han over alle ting og vår neste som oss sjølve. Truande, ærlege og varme menneske. Lever me ikkje opp til idealet, blir me dømt skuldig.
Contador treng å bli frikjent. Det blir ikkje lett. Er A og B prøva positiv, blir han domfelt. I denne bransjen er det ingen nåde for syndarar, og det bør det heller ikkje vera. Her er det tillit som tel.
Du og eg treng også å bli frikjent. Det er også i Guds interesse. Men det var ikkje lett for han å etablera ein gjeldssanneringsordning, men han gjorde det likevel. Det kosta han Sonen sin. I Johannesevangeliet 3:16 les me desse vidunderlege orda: "For så elska Gud verda, at han gav Sonen sin, den einborne, forat kvar den som trur på Han, ikkje skal gå fortapt, men ha evig liv."
Her er det også tillit som tel. Ikkje den tilliten som Gud måtte ha til deg, men den tilliten du måtte ha til han. Trur du på han, har du vunne hans hjarta og då har du det evige livet.
torsdag 12. august 2010
Glede, kva er det?
Det er likevel mange og store ulikskapar mellom BMW og Gud. Den gleda ein BMW gjev oss er avgrensa i tid. Og når du har køyrt BMW ei stund, vert vel det også kvardagsleg. Gleda Gud gjev er evig, og minkar ikkje med åra.
Jesus sa ein gong: "Samla dykk ikkje skattar på jorda der møll og rust tærer og tjuvar bryt seg inn og stel. Men samla dykk skattar i himmelen, der korkje møll eller rust tærer, og tjuvar ikkje bryt seg inn og stel, for der skatten din er, vil hjarta ditt også vera. "
Ein BMW er ein jordisk skatt som til slutt vert borte. Men den gleda Jesus gjev eit menneske er varig, og blir sterkare og sterkare med tida. Det er gleda av å vera tilgjeven, av å kjenna Gud og vera elska av han. Og sidan Gud ikkje er forgjengeleg, så er gleda han gjev også uforgjengeleg. Utan å lura eit sekund vil eg ut frå mi eiga røynsle sei: GLEDA ER JESUS!
onsdag 21. juli 2010
søndag 18. juli 2010
Bibelen som kjelde til all kristendom
Bibelen er boka over alle bøker. Inga bok i verda kan måla seg med den i utbreiing (meir eller mindre omsett til 2800 språk), og inga bok har som Bibelen forma både enkeltmenneske, nasjonar og heile kulturar. Kvifor er det slik? Fordi den som les Bibelen med eit ope sinn merkar den veldige autoriteten i det som står der. Orda lever. Dei smakar godt, ofte sterkt, nokre gongar ramsalt, andre tider beiskt, det er ord frå Gud talt inn i menneskers daglege liv i fred som i krig, i medgang som i motgang, i velstand som i fattigdom, i fridom som i trældom, ord som opnar opp ei ny verd for lesaren, opnar opp ein veg inn i Guds tanke og vilje, ja, inn til Gud.
Bibelen er eit rop frå Gud til fortapte og vrange menneske, eit kall til nytt fellesskap. Han ber oss om å snu oss bort frå synd og vondskap og begynna å dyrka det gode og det sanne, og fellesskapet med Han som kjelde til alt godt og sant.
Bibelen er vanskeleg å forstå, seier mange. Men det er sjølvsagt ikkje sant. Noko er vanskeleg å forstå, men veldig mykje er lett å forstå. Mark Twain sa det slik: "Folk flest har problemer med det i Bibelen dei ikkje forstår. Eg har problemer med det eg forstår". Han fann orda svært utfordrande. Og igjen er me attende til dette: Problemet er ikkje intellektuelt, men moralsk.
Ein annan sa det slik: "Personar er ikkje motstandarar av Bibelen fordi han motseier seg sjølv, men fordi han motseier DEI. "
Bibelens bodskap er så radikal at det har vore viktig for det moderne menneske å finna gode grunnar for å sleppa å ta han alvorleg. Skulle Bibelen vera sann, kan ingen lenger leva etter sitt eige hovud (noko som me likar godt), men etter Guds. Alt anna ville vore det reine sjølvmordet.
Fellesskap føreset kommunkasjon. I Bibelen kommuniserer Gud sine tankar og sitt hjarta til oss, og det han seier fordrar endring. Skal det gå oss vel, kan me ikkje leva på sjølvstyr etter våre lyster, men bøya oss for Guds vilje og leva ærlege liv i kjærleik til han og vår neste.
torsdag 15. juli 2010
Kven må betala? Om å ta kostnadane for skadeverk
Gud er vår alles far, og som far stiller han opp for oss for å dekka inn kostnaden ved den skaden me har påført han og oss sjølve, ofte berre for å henta ut ein kortsiktig gevinst.
Då Jesus døydde på krossen, vart all di og mi skuld betalt. I Bibelen les me at "Gud var i Kristus og forsonte verda med seg sjølv." Han forsonte oss med seg sjølv ved å betala med sitt eige liv og blod den skaden me hadde påført hans namns ære og kvarandres vel.
Gud er ein god far som villig gav oss Sonen sin for å gjera opp vårt rekneskap. Me får fritt koma til han i tillit til at alt er i orden. Men kvar og ein av oss må koma og gjera oss nytte av Kristi store verk. Ta mot til deg og snakk ut med Gud og overgje deg til Han i Jesu namn.
tirsdag 13. juli 2010
Vend om!
Jesus sa til folket at dei måtte venda om og endra livskursen totalt, og han gav dei ein gylden sjanse til det. Han sa: "Himmelriket er nær!"
Tenk deg eit menneske som er teken av ei elv i flaum. Det driv hjelpelaust av garde ned mot foss og stryk, mot døden. Det har ikkje krefter til å snu eller koma seg til land. Det er fortapt og treng berging, treng å gripa tak i ei livlinje, ein redningsmann eller ein livbøye.
Slik er det med oss menneske. Me er fanga inn av ein flaum av krefter i oss og rundt oss som driv oss bort frå Gud og i den evige død. Men "himmelriket er nær". Jesus er nær, og han er vår redningsmann. For å bli frelst må me overgje oss til han. Me kan ikkje frelsa oss sjølve, men me kan snu oss til Jesus og gje oss han i vald. Å venda om, er å overgje seg til Jesus og stola på han.
Det må du gjera medan det er tid for det.
lørdag 10. juli 2010
Når livet er skjørt!
Moses bad slik: "Herre, lær oss å telja dagane våre, slik at me kan få visdom i hjarta!" Salme 90,12. Korleis kan eit menneske telja dagane sine? Det er ikkje så vanskeleg. Kan du telja til 1, så kan du telja dagane dine. For du har berre denne eine dagen til rådvelde. Visdomen ligg i å leva kvar dag som om han var den siste, og alltid sørgja for å ha eit rett og godt høve både til Gud og til sine medmenneske, alltid vera klar til å stå framfor Kristi domstol som eit tilgitt og rettferdiggjort menneske, kort sagt: ha orden på tinga. Har du det? Kan du møta Gud i dag med eit reint samvit og vita at du vil bli godkjent? Regelen er: Den som har invitert Jesus inn i livet sitt, vil bli invitert inn i hans gode himmel. Den som stiller Jesus utanfor livet sitt, vil bil stilt utanfor Guds himmel. Så du får sjå å koma deg i posisjon, alt i dag om du høyrer hans røyst.
fredag 9. juli 2010
Alle trur på blekkspruten Paul
Den tyske blekkspruten Paul er synsk, hevdar ABC-nyheter. Han spår kven som vinn og taper fotballkampar i VM. To boksar med påklistra nasjonsflagg på vert seinka ned i akvariet til Paul. Oppi boksane er det muslingar. Kryp han først oppi ein boks med tysk flagg for eta det han finn der, er det Tyskland som vinn kampen osv. Altså eit enkelt konsept.
Så langt i VM har Paul ikkje teke feil, blir det sagt. Han "spådde" at Tyskland skulle tapa både for Serbia og Spania, og vinna mot England og Argentina.
I 1998 spelte Noreg mot Brasil. Den gongen gav Gud denne skribenten merkeleg nok eit ganske tydeleg signal om at Noreg, mot alle odds, skulle vinna. Den gongen var det nok mest for å overtyda ein kollega av meg om at Gud finst og bryr seg. MIRAKELKAMPEN, sto det på forsida i Dagbladet dagen etterpå. Og det var det. Dumt at eg ikkje spela på oddsen den gongen. Det ville ha gjeve fin gevinst.
At Gud bryr seg om fotball, er jo artig. Men mest av alt bryr han seg om deg. Du kan be til han om kva det skal vera her i livet. Ingenting er utanfor hans interesseområdet, ei heller utanfor hans makt. Snakk med han som ein ven, eller som eit barn med mor eller far, om det gjev god meining for deg, og gjer din eigen personlege erfaring av Gud som DIN Gud.
torsdag 8. juli 2010
Å sjå Gud, eit spørsmål med moralske implikasjonar
onsdag 7. juli 2010
Finale for livet
Me er alle finalistar i våre eigne liv. Det vil enda med siger eller tap, himmel eller helvete, evig glede eller evig sorg. Det avgjerande er om du har Jesus Kristus med på laget ditt eller ikkje. Berre han held mål når du står for Guds domstol, og har du han med deg, treng du ikkje vera redd for noko som helst. Himmelen er din. Men har du avvist å ha Han som Herre, frelsar, konge, Gud og ven, fell du totalt gjennom i domen. Du har, når sant skal seiast, brote kvar einaste av Herrens bodord, og domen vert deretter: Du vil bli vist bort til den evige eld, ein metafor for den smerte som der møter deg der på "utsida".
Lat ikkje din sorti bli ein tragedie, men ein triumf. Berre Jesus kan sikra deg denne triumfen. Lukk han inn i hjarta ditt i dag, om han ikkje alt har fått sin plass der.
tirsdag 6. juli 2010
Korleis me kan få auga på den usynlege Gud
Gud har gjeve oss eit instrument som me kan studera Han gjennom: Bibelen. Denne boka opnar for oss ei verd som me ikkje kan sjå inn i via andre kanalar. Her møter me den eine sanne Gud som skapte alt og alle, som elskar oss lidenskapleg og som vil vera ein Far for oss. Her møter me Jesus Kristus, Guds Son, han som forsonte verda med Gud ved å døy på ein kross, og som etter 3 dagar i grava triumferte over døden ved å stå opp att, og Den Heilage Ande som formidlar Guds kraft og liv til alle som vil tru på Jesus og hans verk.
Studer Bibelen med eit ærleg sinn, be Gud om hjelp til å sjå, og du vil finna både Han, og deg sjølv i Han. Lukke til.
mandag 5. juli 2010
Det usynlege
Slik tenkte folk også då den austerikske legen Ignaz Semmelweiss i 1847 for første gong antyda at infeksjonar hadde sin grunn i "usynleg smittestoff", og at ein kunne førebyggja smitte ved å vaska hendene. Kollegane berre lo av han. Dei ville ikkje høyra snakk om noko "usynleg smittestoff". Det var, som me veit, ein fatal feil. I dag er kunnskapen om bakteriar og virus allemannseige, takka vere innsatsen til kjemikaren og mikrobiologen Louis Pasteur som var ein av dei som trudde på Semmelweiss.
Sanninga er at dei aller fleste levande vesen her i verda er usynlege for oss. Dei alle fleste lukter kan me ikkje lukta. Dei aller fleste lydar kan me ikkje høyra. Og rundt oss på alle kantar er det eit vell av elektromagnetiske bølgjer som me ikkje merkar noko til, radiobølgjer, TV-signal, mobiltelefonsignal og mykje meir.
Vårt sanseapparat er ikkje konstruert for alt som finst, og når me skal vurdera eksistensen av noko, kan me ikkje bruka det som utgangspunkt. Då blir konklusjonen fort feil.
Når folk då seier at dei ikkje kan tru på noko anna enn det dei kan sjå og ta på, er det ein stor dårskap. For verkelegheiten er som me forstår mykje mykje større enn sansane våre.
Å tru på ein usynleg Gud er difor korkje komisk eller ulogisk. I alle fall kan ingen avvisa han ut frå at han ikkje er synleg. I staden for å tvila på Gud, må me altså tvila på vår eigen kapasitet til å sansa og kjenna han.
Men den usynlege Gud gjer seg sjølv kjend for den som søkjer han med eit ærleg sinn. Det har historia vist så mange gongar. Også den som skriv desse linjene har opplevd det. For Gud er ein Gud som openberrar seg for dei som kallar på han og ber om å få sjå. Lukke til med det.
mandag 14. juni 2010
Korset
Korset vart eit kristent symbol så seint som på 300-talet etter Kristus, då keisar Konstantin framfor slaget mot rivalen Maxentius, etter eige utsegn i fult dagslys fekk sjå eit lysande kors på himmelen med inskripsjonen: "Ved dette skal du sigra!" Det får vera som det vera vil med den historien, men inskripsjonen som Konstantin meinte seg å sjå samsvarar heilt med det Paulus skriv i 1. Korinterbrev 1,18: "For ordet om korset er ein dårskap (tullesnakk) for den som går fortapt, men for oss som vert frelst, er det ei Guds kraft."
Kristi kors skiller menneska i to, dei som finn det som eit uttrykk for Guds personlege kjærleik til seg, og dei som ser på dette som rolp og vås.
For meg betyr korset fridom, og ein grunn til å gå gjennom livet utan skuld og skam. Det er enormt stort, og når eg kjem til livets slutt, vil Herren sjølv ta imot meg og ønska meg velkomen inn i sitt fullkomne rike, fordi Jesus ein gong gav livet sitt for meg på dette korset. Eg elskar det.
torsdag 27. mai 2010
JESUS LEVER!
Jesu oppstode er godt dokumentert. I dei 4 evangelia kan me lesa om mange møter mellom Jesus og venene hans etter at han hadde stått opp. Dette er ikkje oppdikta myter, skriv Peter ein plass, men augnevitneskildringar.
I 1.Korintarbrev 15 skriv Paulus at Jesus ein gong viste seg for ein forsamling på meir enn 500 menneske. Når så mange menneske kan bevitna det same, er truverdigheten stor. Meir kan ingen forlanga for å tru.
Alle menneske som vil bli kristne er i den situasjonen at dei må tru på det Jesus sine vener har fortalt oss om Jesus. Jesus sa: "Dei som høyrer dykk, høyrer meg, og dei som høyrer meg, høyrer Far som har sendt meg." Kjære ven! Bibelen er boka for deg. I den møter du Gud, og ho fører deg til Gud. Så ta boka, opna henne og les, og be om at noko skal opna seg for deg. Lukke til!
torsdag 1. april 2010
Ut med langfredag i Davenport
I Davenport, Ohio USA har "The Civil Right Comission" bestemt at langfredag ikkje lenger skal heita "Good Friday", men "Spring Holyday". eg kan ikkje sjå dette annleis enn at det må vera sterke krefter i denne kommisjonen som under dekke av Menneskerettane vil fjerna koplinga mellom kristendom og samfunn, ein link som er av gamal dato og heilt reell.
Under revolusjonen i Frankrike ville dei også lausriva samfunnet får religionen, og definerte m.a. årstalet 1792 som år null. Arbeidsveka fekk for sin del 10 dagar i staden for Bibelens sju. Ingen av desse endringane vart imidlertid ståande lenge.
I Noreg har forresten humanetikarane føreslått å endra 2010 "etter Kristus" til 2010 etter "vanleg tidsrekning", eller noko slikt. Nemninga er å finna i nokre lærebøker alt. Kva er haken ved dette? Det fremjar løgn, og det er som teke ut av Orwells "1984" der han skriv om Storebror som endrar historiebøkene, og som lagar "nyord" som skal få folk til å tenkja nytt om viktige ting.
No er det då ein gong slik at Jesus døydde på ein fredag, og at denne fredagen i uminnlege tider er vorten markert som "langfredag". Det er sjølvsagt heilt normalt og det krenkjer naturlegvis ingen at det finst offentlege kristne merkedagar i land som tradisjonelt tilhøyrer den kristne kulturkrinsen. Det ville vore underleg å fjerna søndagen som heilagdag for ikkje å krenkja muslimar og ateistar.
Det er ein objektiv sanning at me kan alle takka Jesus for påskeferien, ikkje våren. I alle fall. Det me ser konturane av no utfordrar oss kraftig, og me som trur på Jesus, og som har erfart den frigjerande krafta i bodskapen om Kristi kross, må framover gjera alt me kan for å minna folk om at det finst ein Gud, og at det berre er ein mellomamm mellom Gud og menneske, mennesket Jesus Kristus, han som elskar oss og fridde oss frå våre synder med sitt eige blod.
tirsdag 2. mars 2010
Vegen til Gud
Me menneske liknar ikkje lite på sauer. Me formar liva våre i stor grad etter det samfunnet me har rundt oss, og trur og meiner som "dei andre" og har ein sterk tendens til å følgja opinionen. Men det kan vera farleg. Historia har mange døme på at heile folkeslag valde sin eigen og andres undergang.
Henrik Ibsen sette det på spissen og sa: "Fleirtalet har aldri rett!" Jesus åtvara også mot å tru på fleirtalet. Han sa: "Porten er trong og vegen er smal som fører til livet, og få er dei som finn den. Men porten er vid og vegen er brei som fører til fortaping, og mange er dei som finn den."
Det er vanskeleg og trongt for oss menneske å innrømma at me er på feil veg og på veg bort frå Gud. Den tronge porten er å gjera ei slik innrømming. Det er vanskeleg for oss menneske å fornekta oss sjølve for å æra Gud og tena vår neste. Det er den smale vegen som fører eit menneske til Gud, og det er ingen annan måte å nå han på.
søndag 28. februar 2010
Tjuven og erstattaren
Men med Jesus er det annleis. Han seier om seg sjølv: "Eg er komen for at de skal ha liv og overflod." Alt det djevelen frårøvar oss, vil Jesus Kristus erstatta når me overgjev oss med alt me er og har til han. Gjer du det, får du evig liv og det begynner å skje under i livet ditt som er større enn du kunne drøyma om. Lukke til!
torsdag 25. februar 2010
Døra
Me er slik laga som menneske at me må ha noko meir i livet enn mat, klede, sosialt samvær og sex. Me er både kropp, sjel og ånd, og dei åndelege behova våre kan me berre få fylt hos Gud. Og då er det viktig at me veit kor Gud er, slik at me kan finna han. Jesus seier om seg sjølv i Johannes 9: "Eg er døra. Den som går inn gjennom meg, skal verta frelst". Å gå inn gjennom Jesus, er det same som å ta imot han eller tru på han. Tru at han døydde for våre feil, og at han sto opp att frå dei døde og er ein levande Gud midt i mellom oss den dag i dag. Det er mange religionar og mange meiningar om korleis Gud er og korleis me kan finna han. Men ingenting av dette fører fram. Berre ein inngang til Guds rike er legitim, og det er Jesus Kristus, Guds Son. Korleis kan du så finna Jesus? Ved å kalla på namnet hans. Sei berre: "Jesus, kom inn i mitt liv, gje meg frelse og bli min Herre!" Når du inkluderer han i ditt liv, inkluderer han deg i sitt liv. Opnar du for han, opnar han for deg.
onsdag 24. februar 2010
Om å sjå Jesus
Fokuser på dei 4 små prikkane i midten av bilete i 30 sekund. Len deg bakover og lukk augo dine, så vil du sjå Han...
Jesus lækte ein mann som hadde vore blind frå fødselen av. Det kan me lesa om i Johannesevangeliet kapittel 9. Mannen vart naturlegvis glad, medan farisearane vart sure. Dei hadde ingen sans for Jesus, og meinte han var ein bedragar og sjarlatan, og dei ville problematisera underet. Men mannen visste kva han hadde erfart, det var ikkje noko å diskutera, og han forsto at Jesus var komen frå Gud.
Seinare forsto han meir: at Jesus er Messias, frelsarkongen, og han sa: "Eg trur, Herre" og fall ned for Jesus og tilba han som den Gud han er. I første omgang vart han lækt. Så vart han frelst. Å vera frelst, kristen om du vil, er å tru på, elska og tilbe Jesus.
Det er ikkje dei fysisk blinde som er blinde, det er dei som ikkje forstår kven Jesus er, og som ikkje vil tilbe og elska han. Eg vart ført til Jesus av ein fysisk blind (Jesus hadde lækt han for dette ein gong, men andre gongen sjukdomen kom hadde Herren andre planar), likevel "såg" han Jesus klårare enn dei fleste og kunne visa meg "Guds lam som bar bort verdas synd". I dag er Jesus mi frelse, mitt håp, min kjærleik og mi glede. Han viste meg seg sjølv, og kvar dag ser eg han for meg og tilber han som MIN GUD.
tirsdag 23. februar 2010
Verdas ljos
Jesus er verdas ljos. Han var og er berre god. Tusenvis av menneske erfarer det kvar einaste deg, og han er rik nok for alle som kallar på han, også for deg.
Jesus er eksklusiv. Han åleine kan frelsa oss menneske. Inviter han inn i livet ditt og du skal få erfara at han tilgjev deg og forvandlar deg slik at du begynner å sky det vonde og strekkja deg mot det gode.
lørdag 20. februar 2010
FOR ALLTID
Jesus går aldri ut på dato, ei heller verdien av hans død og oppstode. Å bli helga er å bli tilgjeven av Gud. Det blir alle som trur på Jesus. Trur du på Han, er du heilag (fullkomen og moralsk perfekt) i Guds augo FOR ALLTID, så sant du ikkje skulle koma til å fornekta trua. Det er det kristne evangelium.
onsdag 6. januar 2010
Når grunnvollane brytest ned
I salme 11,3 skriv David at når grunnvollane vert brotne ned, kva maktar då den rettferdige?
Den grunnvollen som har bore vårt folk gjennom hundreår med fattigdom og mykje naud, er respekten og aktelsen for Gud og hans gode ord. I dag er denne grunnvollen i ferd med å bryta saman i Noreg. Dei mektige og kloke har gjennom tiår etter tiår retta skarp kritikk mot Bibelen og Gud, med det resulatat at folk flest ofrar ikkje Gud og Bibelen ein einaste tanke når dei skal velja livsstil, og politikarane har vedteke lover som på radikalt vis bryt med det som er rett etter Bibelen, eg tenkjer på friabortlova og den samkjønna ekteskapslova. Gud seier at det er forbode å ta liv, men det bryr me oss ikkje om i Noreg, og tek livet av tredjeparten av barna våre før dei vert fødde. Gud seier at menn ikkje skal liggja med menn, det er ein styggedom, men det bryr me oss ikkje om. Idag er dette griseriet sett på som "vakker kjærleik".
I dette gudlause klimaet er det begrensa kva den rettferdige kan gjera. Det fekk profetane i si tid erfara. Dei mangla ikkje kraft over seg, men nesten ingen ville lytta til dei, og så gjekk det hakkande gale med folket. Dei hamna i eksil. På ein måte er dette eit mønster. Alle som ikkje vil lytta til Gud og følgja hans ord, hamnar til slutt i eitt eller anna eksil. Til slutt vil ein bli dømt til evig eksil, det som Bibelen kallar fortaping.
Dei store, kloke og mektige kan riva ned aktinga for Gud og Bibelen, men dei kan ikkje riva ned Gud. Han er den same gjennom alle skiftande stemningar. Men dersom me ikkje lyttar til det han seier, får me ikkje kontakt med han, og han kan ikkje vera den grunnvollen i liva våre som han gjerne ynskjer. Alt dette stormlaupet mot Gud, går altså ikkje ut over han, men over oss.
Jesus er ein mektig grunnvoll som du kan byggja ditt liv på. Han elskar deg og fridde deg frå syndene dine med sitt eige blod då han døydde på krossen for deg og alle menneske. Kall på hans namn, og du blir frelst.