Share 2017_06_15 Kva med tungetalen.mp3 - 9 MB

Share 2017_06_15 Kva med tungetalen.mp3 - 9 MB

Share 2017_06_12_DHA og lovsongen.mp3 - 9 MB

Share 2017_06_12_DHA og lovsongen.mp3 - 9 MB

Anden, kyrkja og lovsongen

Den kristne kyrkjelyden er det næraste du kjem himmelen på jorda. Kva skjer i himmelen? Mektig lovsong bølgar mot Gud frå myriadar av englar og frelste menneske, og det skjer heile tida.

 I Apostelgjerningane 10 forkynner Peter evangeliet for den romerske offiseren Kornelius og for familien og venene hans.

Medan han talte, fall Den Heilage Ande på dei som høyrde ordet, les me i vers 44. Korleis kunne dei fastslå det? Jo, les me i vers 46: «For dei høyrde dei tala med tunger og lova Gud!»

Ut frå dette avsnittet, og framfor alt Efesarbrevet 5,18-20, kan me trygt slå fast at ein åndsfylte kristne er slike som har hjarta og munn fullt av lovsong til Gud.

Den Heilage Ande fyller oss med Guds kjærleik, men ikkje berre det, han fyller oss også med kjærleik til Gud, og denne kjærleiken strøymer frå oss mot Gud som lovsong og tilbeding.

Kvifor skal me lovsyngja Gud? Vel, heile spørsmålet er forkjært og kjem frå folk som ikkje er fylte av Gud, for dei som er fylte av Gud lovar Gud frå sola står opp til ho går ned som ein reflekshandling. Det berre skjer, og det skjer heile tida. Lovsongen ligg i vårt åndelege DNA, slik som jaktinstinktet hos eit kattedyr. Ingen spør ei løve kvifor ho jaktar på gnu og bøflar. Ho gjer det rett og slett fordi ho er ei løve. Og me lovar, ærar og takkar Gud fordi me er kristne, Guds gode nådebarn.  

Likevel er det eit godt svar på spørsmålet om kvifor me skal lova Gud.  Me finn det i Joh.openberring 5,12: Me gjer det fordi han fortener det. Me har så lett for å beundra og gje kreditt til menneske som har gjort eitt eller anna fortenestefullt. Men ingen fortener hyllest som Gud som skapte himmel og jord, som oppfant blodomlaupet, krebs syklus, seksualiteten, DNA-molekylet, edderkoppspinn og ideen om bia og blomsten, og som i tillegg bar alle våre synder med seg opp på ein kross, overvann døden og stod opp frå dei døde og lever i dag som vår representant i himmelen. Jo, HAN er verdig vår kontinuerlege lovsong.

Så ligg lovsongen oss i blod, me kan ikkje anna, og så har me ei god og solid intellektuell grunngjeving for å halda på med dette.

Er du ein tilbedar? Ikkje det? Be Gud om å fylla deg med seg sjølv, og søk fellesskap med folk som er fylte av Han og oppfører seg deretter, så vil du bli det du også. Det er ein bankers.

Eg har ei bøn som eg ber fleire gongar kvar dag. Kanskje du også kan bruka denne når du er i farten? Det er berre å stoppa opp eit halvt minutt, så har du fått styrka relasjonen din til Gud.

Bøna er slik: «Eg takkar og prisar deg, gode Far i himmelen,  fordi du har skapt meg, og for at du elskar meg med ein evig kjærleik. Eg takkar og prisar deg, gode Jesus, for at du har frelst meg og fridd meg frå syndene mine med ditt eige blod. Eg takkar og prisar deg, gode Heilage Ande, for at du har vekt meg, opplyst meg, fornya meg, fylt meg og utrusta meg. Leid meg og bruk meg denne dagen til di ære. Amen!»

Prøv denne bøna og sjå så kva som skjer i livet ditt, gode ven.

Lovsongen er botnlinja i ein disippels liv, og det som pregar den kristne kyrkja meir enn noko anna, og SKAL gjera det. Kyrkjelyden er det næraste du kjem himmelen på jorda, og i himmelen bølgjar lovsongen mot Gud frå myriadar av englar og frelste sjeler.

Gods Heilage Ande! Kom og fyll oss med deg sjølv, og gjer oss til slike tilbedarar som Far vil ha! Amen.  

Det største av alt

Den Heilage Ande elskar oss nett slik som Far og Jesus gjer det. Han opererer i liva våre ut frå kjærleikens gylne prinsipp, og i alt han utrettar i liva våre, tek han utgangspunkt i kven Jesus er og det han har gjort for oss.

Jesus sa til disiplane sine: «På dette skal alle kjenna at de er mine disiplar, at de har innbyrdes kjærleik.»

Den einaste måten me kan identifisera oss på som kristne, og den einaste måten me kan prova Guds eksistens for menneska på er ved at me elskar kvarandre, at me lever som ein familie prega av glede, godleik og solidaritet. Guds kjærleik er limen i den kristne kyrkja. Det er når kjærleiken vert svak at kristne leiarar blir freista til å ta i bruk andre maktmiddel for å halda folk på plass, metodar som tilhøyrer eit heilt anna rike enn Guds.

Dei første kristne hadde eit utvida delefellesskap med felles kasse. Dei gjekk svært langt i dette, og sjølv om den måten DEI levde på økonomisk ikkje er noko norm for Guds kyrkje for all framtid, er det likevel noko djupt kristeleg i dette at ingen kristne kan sjå på det han eller ho eig som sitt eige, men som ressursar for alle i familien, noko som ein forvaltar på Guds vegne. Og då kan det nok koma tider til oss også då det med eit enno sterkare samhald, også på det økonomiske området, vil bli naudsynt.  Endetidskyrkja vil i stor grad likna på urkyrkja.

I Galatarbrevet 5 les me at Andens frukt er kjærleik, glede, fred osv.

Merk deg at det står Andens frukt i eintal, ikkje frukter. Frukta er kjærleiken, og alle dei andre tinga som nemnde er ulike sider ved denne kjærleiken som kjem frå Gud, den som fyller oss med glede og fred osv som me spreier rundt oss uansett kor me bevegar oss.

Den Heilage Ande lærer oss å elska kvarandre med Kristi kjærleik, og denne kjærleiken tvingar oss som fellesskap til å dela evangeliet med dei fortapte. Guds kjærleik strøymer ut frå Gud, inn i oss, og frå oss utover våre medmenneske. Jo meir me tek imot, jo meir har me å gje av lækjedom, glede og hjelp for menneske som lid under djevelens tyranni.

På gresk snakkar me her om  agape, den kjærleiken som dreiv Jesus til å døy for oss på krossen, den usjølviske kjærleiken. Det er DENNE type kjærleik Den Heilage Ande auser ut i hjarto våre. Det handlar djup sympati, empati, omtanke og omsorg for dei uverdige, ein vilje til å lida for at andre skal ha det bra. Kristi kjærleik.

Det store er: Når Kristus har fjerna syndene våre med sitt offer, har me tilgang på uendeleg med kjærleik og kraft slik at me kan tola alle dei offer som kallet til å følgja Jesus måtte krevja av oss. Me er i alle ting omslutta av eit mektig lys, og me er aldri åleine, men alltid med Gud.

Som Guds barn er me fødde av Guds kjærleik, og me nærer oss dagleg av denne kjærleiken. Difor er kjærleiken det som pregar kristne mest av alt i møte med vår neste, og me blir rause inntil det uansvarlege. og dei som ber kristennamnet utan å demonstrera slik guddommeleg kjærleik, er berre kristne i namnet, og duger til ingenting.

Den Heilage Ande herleggjer Jesus

«Han skal ta av mitt og gje til dykk, og han skal herleggjera meg!»

Slik talar Jesus om talsmannen, hjelparen, Den Heilage Ande.

Den Heilage Ande har i oppgåve å herleggjera Jesus for oss arme syndarar. 

Han overtyder menneska om at Jesus lever, at han er Gud og at ingen kjem til Far utan gjennom Han.

Han forklarer for menneska betydningen av at Jesus døydde og stod opp att, og at dette var heilt naudsynt for vår frelse, men også at det han gjorde er fullt ut tilstrekkeleg for oss. Ingen treng leggja noko til det Jesus gjorde. 

Den Heilage Ande framhevar alltid Jesus, og der Anden får makt, begynner alle å relatera seg til Jesus. Anten blir han elska, eller han blir hata. Anten blir han trudd, eller han blir forkasta. Der Anden verkar, bestemmer HAN dagsorden, og ingen kan forhalda seg nøytrale til Jesus. Det blir anten for eller imot. 

Den Heilage Ande er heilag. Der han dominerer, blir det krystallklårt for folk at dei har behov for tilgjeving. Anden set opp ein ny mal for folk, og dei forstår at vantru, tvil, sjølvopphøying, sjølvgodheit, menneskedyrking, skryt, halve sanningar, blanke løgner, grådighet, gniarskap, misunning, sjalusi og sjølvopptatthet og slike ting er synder som me må frelsast frå på lik linje med mord og ran. Slike oppdagingar fører til djup sorg hos folk, for dei ser at dei har vanæra Gud med haldningane sine utan å ha tenkt det minste over det, og dei begynner å lura på kor dei eigentleg har vore. Me kallar det oppvekking.

Men det gøyaste Anden gjer er, saman med Far,  å driva folk til Jesus slik at han kan løysa de ifrå all synd, skuld og skam. Ingen andre i universet kan det. Og dei som kjem til han, blir aldri forviste. Han tek imot dei og syner dei sårmerkene sine, bevisa for at det er fullkomen tilgjeving for alt i og hos han, ei tilgjeving som det er betalt full pris for, og som blir delt ut som ei gåve til alle som vil ha.

Når Jesus blir herleggjort, vert folk frelst. Det løyser ut ein mektig lovsong til Gud. Lovsongen er Guds barns mest naturlege uttrykk. Det skal dei halda på med i all æva. I himmelen blir ingen andre æra enn Guds lam som bar bort verdas synd. 

Share 2017_06_04 Pinsedagsbetraktningar .mp3 - 11 MB

Share 2017_06_04 Pinsedagsbetraktningar .mp3 - 11 MB