21 Men no er Guds rettferd, som lova og profetane vitnar om, openberra utanom lova.
22 Dette er Guds rettferd som blir gjeven ved trua på Jesus Kristus til alle som trur. Her er det ingen skilnad,
23 for alle har synda og manglar Guds herlegdom.
24 Men ufortent og av hans nåde blir dei kjende rettferdige, frikjøpte i Kristus Jesus.
Lova er altså ikkje gjeven for at me skulle bli frelst ved den. Ho kan ikkje frelsa oss og gjera oss nye, berre døma og fordøma oss. For å ta eit bilete. Uansett kor dugande ein snikker er, vil det bordet han lagar av rote materiale, vera og forbli rote, same kor fint det ser ut.
Me er syndige menneske, og kan ikkje gjera noko med det. Me kan ikkje bli rettferdige ved å strekka oss etter det rette og gode. Lova er god. Men ho kan ikkje gjera oss gode. Det kan berre Jesus når me innrømmer våre synder og at me er avhengige av han. Då blir me tilgjevne og reinsa, og han kjem inn i oss og skaper alt nytt. Guds kjærleik fornyar oss, og me blir fylt av godleik til han og til våre medmenneske.
Guds frelse er heilt ufortent. Det handlar ikkje om deg på nokon annan måte enn at Gud elskar deg på same måten som han elskar alle menneske, og fordi han gjer det, har han opna døra inn til himmelriket på vid vegg slik at det er berre å gå inn for den som ønskjer det. Der møter me ein atmosfære av tilgjeving, godleik og glede som er heilt unik. Når me kjem til Gud i tillit til Jesus, blir me straks kjende rettferdige av han. Det er meir enn å bli benåda. For alle som blir benåda har jo faktisk gjort noko gale. Men me blir FRIKJENDE, dvs behandla som om me aldri har gjort noko gale. Og dette kan Gud gjera fordi han behandla Sonen sin som om HAN var opphavet til alt vondt, han som ingenting vondt hadde gjort, men berre godt. Jesus gjekk i din og min plass, og me får lov å ta HANS plass. Dette er nåde over nåde.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar