Kristendom og politikk

Nestleiar i Kristeleg Folkeparti, Inger Lise Hansen, sa på landsmøtet som vart halde denne helga at ein ikkje må blanda kristendom og politikk. Dette er så pass spesiell uttale at eg lurer på om ikkje Hansen har vald seg feil parti, i og med at dette paritiet faktisk vil vera eit kristent parti.

Når ho sa det ho sa, kjem det av at ho ikkje vil at det som Bibelen seier om homofilt samliv skal vera gjeldande for kva partiet seier om saka. KrF vil gjerne opna forpliktande partilhøve mellom homofile (partnerlov), dei skal berre ikkje få lov å gifta seg og få rett til kunstig befruktning og adopsjon.

Men saka er at eit kristent parti ikkje kan gå inn for legitimering av noko som Bibelen kallar synd. Gjer partiet det, er det ikkje lenger eit kristent parti. Då er det berre namnet attende.

Slik det ser ut no går KrF frå å vera eit kristent parti til å bli eit vanleg profant parti som meir og meir tilpassar seg tida sine motemeiningar. Dette er ei utvikling som har pågått lenge. Det starta med Kjell Magen Bondevik som formann og forsterka seg under Valgjerd Svarstad Haugland sitt leiarskap. Eg vona at Dagfinn Høybråten ville reversera utviklinga. Men anten er han for svak eller så vil han ikkje.

Martin Luther lærte oss å tenkja i to regiment, det verdslege og det åndelege. Men det som KrF-politikarane synest å gløyma er at begge regimenta er Guds, og at politikarane står ansvarleg innfor Gud med korleis dei skjøttar verva sine. Politikken tilhøyrer skaparteologien. Denne er ein like viktig del av kristendomen som frelsesteologien.

I kyrkja er det Guds nåde i Kristus som tel, men i samfunnslivet elles: Guds lover. OG DESSE LOVENE ER GODE FOR ALLE MENNESKE, BÅDE FOR KRISTNE OG IKKJE-KRISTNE, og difor må eit kristent parti kjempa for at desse lovene skal gjelda om det skal kunna kalla seg eit kristent parti.

Når eit folk respekterer og følgjer Guds gode lover, kallar det Guds velsigning ned over seg. Men dersom eit folk set desse lovene til sides, misser det Guds velsigning og vern, og utfordrar Guds dom.

Dette bør vera fokus for eit kristent parti.

Politikk er i all hovudsak etikk. Og dersom KrF ikkje lenger vil henta korrektiv og inspirasjon frå Bibelen når partiet formar ut politikken sin, kor skal dei då venda seg?

KrF er inne i ei avgjerande tid. Det er med sorg er registrerer at dei bevegar seg bort frå Gud og dei kristne grunnverdiane. Måtte leiinga snu og som Daniel i si tid gjorde, kompromisslaust venda seg mot himmelens Gud same kva verda rundt måtte meina om den tingen.