Lovsangen, ein kristen sitt sanne uttrykk

Salme 117
Lovsyng Herren, alle folk,
          pris han, alle folkeslag!
       
     2 For hans miskunn er mektig over oss.
           Herrens truskap varer evig.
          Halleluja!

Eg vil gjerne ha det sagt frå starten av: Lovsangen er Guds barns sanne utrrykk. Den strøymer ut av eit hjarta som er reinsa av Jesus og levandegjort av Den heilage ande. David skriv i Salme 40 at Gud hadde  drege  han opp at ei djup gjørma, sett føtene hans på fast fjell og lagt i munnen hans ein ny song, ein lovsong for vår Gud. Lovsongen kjem altså frå Gud, og for den som har samfunn med Gud, er det ein naturleg og kjær ting å synga for han, takka og prisa han.

Fordi Bibelen er skriven av menneske som er blitt berørt av Gud og som er  inspirert av Gud, er han full av lovsong. I Salme 71,8 les me: "Min munn er full av lovsong, eg syng om din herlegdom dagen lang." 

Men lovsangen er ikkje først og fremst ein spontan sak som me gjer på gode dagar. Nei, det er ei teneste me skal stå i innfor Gud uansett korleis dagane ser ut. Det står i Efesarbrevet 1 at Jesus har frelst oss for at me skal vera til lov og pris for hans herlegdom. 

Me tenkjer så lett: Jesus har frelst oss for at me skal koma til himmelen når me døyr. Men det er ikkje den primære grunnen i følgje Bibelen: Poenget er dette: Jesus har frelst oss for at me skal leva for han, lovsynga han, løfta han opp for dei menneska me er saman med, spreia gode rykte om han. 

Det er mange gode grunner til å lovsynga Gud. I Salme 117 finn me to av dei: Herren er full av miskunn. Miskunn betyr at han blir rørt til tårer berre han tenkjer på oss. Hjarta hans er ømmare enn eit morshjarta, og det var denne djupe medkjensla som dreiv han til å ofra Jesus for oss. I dag skal me berre prisa han for dette. For hans følelsar for oss er nett lik i dag som den dagen han bestemte seg for å senda Sonen sin for å frelsa oss frå våre synder. Han er heilt overvelda av varme når han ser på deg. Forstår du det? Berre pris han for at det er slik. Guds miskunn er din livsskatt.

Det andre me skal lova han for er hans truskap. Miskunn og truskap heng saman. Men når Bibelen snakkar om Guds truskap, går det på at han held alle løftene sine til oss. Du kan stola på alt han har sagt. I Bibelen skal det vera 365 løfter, eitt for kvar dag i året, seier dei. Men sanninga er at alle løftene gjeld kvar dag, og fordi det er slik, skjer det under kvar dag for den som stolar på Gud, og me skal takka og prisa han før underet skjer, det er jobben vår, og når det har skjedd, tek lovsongen heilt av. Heile oss er med i lovsongen, viljen, fornuften og kjenslene. Det startar med viljen og fornuften, så kastar kjenslene seg på etter kvart. Amen.