Den heilage vegen. Jesaja 35,8-10

8 Og der skal det vera ein veg,
          Den heilage vegen skal han kallast.
          På den skal ingen urein ferdast.
          Han skal vera der for dei.
          Ingen som går på vegen,
          sjølv ikkje dårar, skal gå seg vill.
        
    9 Men der skal det ikkje vera noka løve,
          rovdyr skal ikkje gå på han,
          dei skal ikkje finnast meir.
          Men dei som er løyste ut, skal gå der,
        
    10 dei som Herren har fria ut,
          skal venda attende.
          Dei kjem til Sion med jubel,
          med evig glede om si panne.
          Fryd og glede grip dei,
          sorg og sukk må flykta.

Den vegen som profeten snakkar om her er Jesus. Det er HAN som er vegen til Gud. Ingen kjem til Far utan gjennom han. Dersom du trur på Jesus, og tillitsfullt lever etter hans ord, då er du på Guds veg. Då kjem du til himmelen når du døyr. Elles ikkje.

Ingen ureine kan gå på denne vegen, ingen som ligg og veltar seg i synd og last er med i Jesu følgje. Skal me vera med han, må me leggja av oss syndene våre, ta eit oppgjer med allskens lureri, hor, brutalitet, mobbing, baktale, trollskap, gniarskap, løgn og fanteri, lat oss vaska av Jesus og stola på at hans rettferd gjeld for oss. Det  som er så utruleg flott med Jesus er at han tok alle desse syndene våre som sine, bar dei opp på krossen og døydde for dei. Difor blir me fullkome tilgjevne når me kjem til Gud ved Han, som det står i Bibelen. 

Å vera kristen er å ha samfunn med Jesus. Han er for oss, les me. Han levde for oss. Han døydde for oss, og han lever for oss i dag. Så lenge me held oss nær til han, er me trygge for alle slags farar, og me kan ikkje gå oss vill, for me går der Jesus går. På ein måte er me heime heile tida når me lever med Jesus, slik barn alltid er heime der foreldra er.

"Himmelen for meg, det er Jesus," syng me i ein barnesang. Når livet ein dag tek slutt, går me saman med Jesus inn gjennom himmelporten. Då er det slutt med all forfølging, strev, møye og smerte, og me blir kvitt vårt gamle syndige eg. Det blir ei stor endring. Men livsinnhaldet vert det same: Jesus Kristus. Då blir han berre enno større for oss. 

Det er ingen grunn til å sjå mørkt på ting og vera trist og tung til sinns. Nei, me er saman med Jesus på veg mot den aller beste framtid. Difor er det naturleg at me er glade og fegne. "Me har ei evig glede om vår panne", las me. Panna er senteret for tanke og medvit, og skal me ha Guds glede, må me tenkja rett, tenkja at me er Guds barn, at Jesus lever, at døden og synda er overvunnen og slike gode ting. Alt slikt er til å bli hjarteglad over. Saka er den: Når me grip gleda, så grip gleda oss, og sorg og sukk må berre fly. Dei har ikkje noko hos ein Herrens pilgrim å gjera. Ære vere Gud for hans useielege gåve. 

Kjære Jesus, du er det evige livet, og du er vegen til deg evige livet. Det er stort for oss å få lov å følgja deg, Gud, gjennom livet. Stort å få ha fellesskap med deg, vera arving til det evige livet og få lov å vera med å rekruttera nye medvandrarar og medarvingar. Hjelp oss å tenkja på deg kvar einaste dag slik at hjarto våre er fulle av glede og fryd, slik at me går med lette steg mot himmelen, og ikkje blir trøytte, motlause og kraftlause når livet går oss imot.