Agnostikaren si ubegripelege og farlege likesæle

Skal skriva litt om Pascal sine tankar her i denne bloggen. Dei er veldig fine å bruka i evangeliserande samtalar, for alle som driv med, eller ynskjer å driva med slikt. Mange av dei menneska me snakkar med veit ikkje heilt kva dei skal tru om Gud. Dei er agnostikarar. Her er nokre tankar som du kan ta med deg til den neste du snakkar med som er slik.

Pascal seier at det er ein merkeleg sak dette at agnostikaren ikkje veit om det finst ein Gud, og at han ikkje veit om det finnst ein dom, men han gjer ingenting for å finna ut om sakene sjølv om det vil vera ein regelrett katastrofe for han om Gud finst og dersom Gud skal fella dom over livet hans. Det må då vera totalt ufornuftig å vera så likesæl i eit så viktig spørsmål. Det er heva over einkvar tvil, skriv Pascal, at me lever kun ein augneblink, så kjem døden og fører oss inn i æva. "Kva skal ein då seia om dei som lever utan å tenkja over kva mål liva deira har, dei som berre let seg leida av sine eigne innfall og lyster, tankelaust og utan uro, dei higar berre etter å vera lukkelege i augneblinken, som om dei kunne gjera æva til inkje ved å unnlata å tenkja på henne." Og vidare: "Denne sorgløysa midt i vankunna er forferdande, og me må la dei som lever livet sitt i eit slikt mørkre, føla det meiningslause og tåpelege i det, for dei står i fare for å gå til grunne i ei evig ulukke."

"Mange vil kritisera den kristen trua utan å ein gong gjera ein freistnad på å setja seg inn religionen før dei går laus på han. Slik har dei ingen sjanse til å finna Gud. For Gud løyner seg for slike menneske. Han let seg berre finna av dei som søkjer han av heile sitt hjarta."

"Spørsmålet om sjela sin udøyelegdom er av så stor vekt for oss og vedgår oss så brennande at me må vera gått frå forstanden dersom me er likesæle med å bringa på det reine korleis det står til med den.""

"Den som tviler og ikkje søkjer, er ei ulukkeleg og villfarande sjel. Er han til og med rolig og tilfreds, tilstår han det og like fram skryt av det, og er det endå denne tilstanden som gjer han munter og oppblåst, då har eg ikkje sterke nok ord til å skildra eit så fullkome narrespel."

Nok Pascal for i dag. Fiffige tankar, ikkje sant?