Eg høyrde på radio i dag at biskop Per Oskar Kjølaas har bede regjeringa gripa inn og stoppa idrettsstyret i å trekka OL-søknaden no.
Eg stussa sant og seia på dette, eg. Når ein biskop skal uttala seg i embets medfør, skal han vel snakka på Guds vegne. No skal det seiast at biskopen er redd for at nordlendingane skal ta skade av eit negativt vedtak. Og eg ser ikkje bort frå at dette er vanskeleg for mange der nord. Og eg er glad for at biskopen har omsorg for sjelene. Men med tanke på folks sjelehelse er nok spørsmålet om OL- 2018 ikkje så viktig. For det som skadar sjela, seier Jesus, er trongen etter å vinna heile verda og mangel på sjølvfornekting og Kristusetterfylging. Og det bør Kjølaas minna nordlendingane og andre nordmenn om, og då snakkar han som ein sann biskop på Guds eigne vegner.
I grunnen er dette vorte meir og meir vanskeleg for meg å finna norske biskopar som talar myndig til store og små i samfunnet ut frå Guds ord i Bibelen. Dei snakkar mykje, men sjeldan frå Gud. Langt oftare talar dei faktisk mot Gud, og det skaper sår i sjelene det. Når dei som skal lækja dei sjuke, fornektar sjukdomen og nektar å skriva ut rett medisin, då er nauda rimeleg stor.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar