2%

Berre 2% av nordmennene går i kyrkja kva søndag. Me ligg i så måte lågast i Europa. Det er naturlegvis fleire grunnar til denne sviktane interessen for gudstenester. Den engelske presten David Watson sa då han var tilsett som i den nedleggingstruga i St. Cuthbert kyrkja i York i 1965 at "dersom nokon kjem her til kyrkja og forkynner det enkle evangeliet om Kristus, trur på bønas makt og stolar på Den Heilage Ande, vil kyrkja bli full på kort tid!" Han fekk eitt år på seg, og det hende som han hadde sagt.

Om ikkje dette er heile svaret for Noreg, er eg ganske sikker på at det er ein god del av svaret. Det er heva over tvil at "ordet som går ut frå Guds munn ikkje vender tomt tilbake." Men mykje av forkynninga inneheld lite av ord fra Guds munn. Det blir helst ord frå forkynnaren sin eigen munn, tankar han/ho har klekka ut i sin eigen hjerne. Det duger ikkje. Tome kyrkjer indikerer rett og slett tom forkynning. Det er ei stor naud hos oss.

Det andre eg vil påpeika er at det føregår lite medvite og målretta arbeid for å nå menneska med det enkle evangelium om Jesus Kristus i landet vårt. Her må kristne leiararar setja seg ned saman og søkja Gud i lag for å få del i hans strategi for rekristninga av Noreg.

Skal kyrkjene fyllast, må folk ha ei overtyding om at dei har noko ufatteleg verdfullt å henta der som dei ikkje kan henta andre plassar: frelse, fred med Gud, evig liv, overnaturleg lækjedom, sikker rettleiing, meiningsfullt liv, kvalitetsfullt fellesskap, himmelsk kraft og sikkert meir. Men dersom dette ikkje er å henta, vil folk bruka tida si på andre måtar.

Difor er denne undersøkinga ransakande for oss som forkynner ordet og gjæter Guds barn, og responsen vår må vera å trenga på Gud og be han om å gripa inn og bringa oss i harmoni med Den Heilage Ande i alle ting, både når det gjeld liv og lære.