Kristent leiarskap VI. Dei gode gjetarane

Jesus kalla seg sjølv for "den gode gjetaren".
Motivet henta han frå Esekiel kapittel 34 der "den gode gjetaren" står i motsetning til Israels mange dårlege gjetarar, kongar, profetar og prestar som svikta kallet og oppgåva si.
Kva var det dei IKKJE gjorde, som dei BURDE ha gjort. Svaret finn me i vers 4:
          
          Ikkje har de styrkt dei veike,
          ikkje lækt dei sjuke,
          ikkje bunde om dei skadde,
          ikkje ført tilbake dei bortdrivne,
          ikkje leita opp dei bortkomne,
          men med makt har de herska over dei,
          og med tvang.
Dersom me les dette verset POSITIVT, ser me kva som er ein pastor (og då meinar eg einkvar kristen leiar) si oppgåve i kyrkjelyden i dag: Han skal styrkja dei veike, lækja dei sjuke, binda dei skadde, føra dei bortdrivne attende, leita opp dei bortkomne og ikkje på nokon måte herska over "sauene" med tvang.

Men så kan me spørja: Er ikkje dette noko som ALLE kristne skal halda på med då?
Jo, og difor er det viktig at pastorane går i front. Dei er leiarar som skal læra opp dei andre. Dei skal vera modellar, slik for foreldre er modellar for barna sine.

Jesus er vår alles ultimate modell. Han er overgjetaren, og han er inderleg god. Kva lærer han oss opp til? Å styrka dei veike, lækja dei sjuke, binda om dei skadde, færa dei bortdrivne attende og leita opp dei bortkomne, og heile hans jordeliv gjekk med til dette som skal vera VÅRT livsprogram.

Eg er overtydd om at me som pastorar stadig må revurdera vår teneste i høve til denne malen.