Misjonsbefalinga gjeld heile kyrkja. Det er ikkje leiarane som skal gjera jobben. Det er det «dei heilage» som skal gjera. Leiarane si oppgåve er å utrusta dei heilage til denne tenesta. I Efesarbrevet 4,11 les me: «Og det var han (Kristus) som gav somme til å vera apostlar, somme til profetar, somme til evangelistar, somme til hyrdingar og lærarar. Slik kunne dei heilage bli utrusta til teneste og Kristi kropp byggjast opp», som betyr å vinna nye menneske for Jesus.
Her blir fem ulike kristne leiarprofilar lista opp. Me har historisk kalla dette for dei fem embeta, utan at eg heilt veit kor ein har ordet embetet frå. Eg vel å bruka ordet profilar, basert på nådegåver.
(I parentes bemerka: I botn for alt kristent leiarskap ligg hyrdesinnet. Jesus kalla seg for «den gode hyrdingen», sjølv om hanog hyrdetenesta er sjølve sjela i alt kristent leiarskap uansett kva profil den enkelte leiaren måtte ha.)
(I parentes bemerka: I botn for alt kristent leiarskap ligg hyrdesinnet. Jesus kalla seg for «den gode hyrdingen», sjølv om hanog hyrdetenesta er sjølve sjela i alt kristent leiarskap uansett kva profil den enkelte leiaren måtte ha.)
Apostelen er pioneren som plantar nye kyrkjelydar i åndelege brakke områder, og som trenar truande opp i denne edle kunsten. Kyrkjelydsplanting er den mest effektive misjonsmetoden som eksisterer.
Profeten er den som talar direkte frå Gud inn i folks liv, og som har i oppgåve å trena dei truande opp til det same. Eit profetisk ord, ei openberring som treff er gull verd i evangeliseringa. Det fjernar all ateisme effektivt, og fører til at folk føler seg sett og elska av Gud.
Evangelisten er den som vitnar og deler Jesus med folk på ein så varm og smittande måte at dei lett vender om til Gud, og har i tillegg som oppgåve å læra dei truande opp i sjelevinningas edle kunst. Evangelisten er optimistisk og glad i sinn, og har ein smittande og tillitsvekkande framtoning.
Både apostelen, profeten og evangelisten tener Gud i mange kyrkjelydar, snart er dei her, snart der, og dei bind dei ulike kyrkjelydane saman.
Dei to siste: hyrdingen og læraren har meir lokal karakter.
Det er desse som jobbar år etter år i same by eller på same plass med undervisning, sjelesorg, forbøn og disippelgjering. Dette er seige folk med ein enorm stayerevne. Om mange ryk ut i dårlege tider. så blir desse ståande og driv på med sitt, i medgang og motgang. Det spelar liksom ikkje så stor rolle. Det er ein jobb som skal gjerast, eit folk som skal fostrast, og dei veit at det er verdas viktigaste jobb dei held på med: utdanna eit folk som skal vinna verda for Gud.
Profeten er den som talar direkte frå Gud inn i folks liv, og som har i oppgåve å trena dei truande opp til det same. Eit profetisk ord, ei openberring som treff er gull verd i evangeliseringa. Det fjernar all ateisme effektivt, og fører til at folk føler seg sett og elska av Gud.
Evangelisten er den som vitnar og deler Jesus med folk på ein så varm og smittande måte at dei lett vender om til Gud, og har i tillegg som oppgåve å læra dei truande opp i sjelevinningas edle kunst. Evangelisten er optimistisk og glad i sinn, og har ein smittande og tillitsvekkande framtoning.
Både apostelen, profeten og evangelisten tener Gud i mange kyrkjelydar, snart er dei her, snart der, og dei bind dei ulike kyrkjelydane saman.
Dei to siste: hyrdingen og læraren har meir lokal karakter.
Det er desse som jobbar år etter år i same by eller på same plass med undervisning, sjelesorg, forbøn og disippelgjering. Dette er seige folk med ein enorm stayerevne. Om mange ryk ut i dårlege tider. så blir desse ståande og driv på med sitt, i medgang og motgang. Det spelar liksom ikkje så stor rolle. Det er ein jobb som skal gjerast, eit folk som skal fostrast, og dei veit at det er verdas viktigaste jobb dei held på med: utdanna eit folk som skal vinna verda for Gud.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar