Etter syndefallets dag har menneske vore full av innbilskhet vedrørande sin eigen posisjon i skaparverket. Alle har hatt eit brennande ønske om uavhengighet og sjølvstyre, om å få vera sin eigen gud. Og ikkje få har hatt eit like stort og brennande ønskje om å styra over andre sine liv, og då etter sitt eige hovud.
Sjølvforguderiet blir stundom plagsamt tydeleg. Adolf Hitler, Lenin, Stalin, Saddam Hussein, Kim Il Sung, Kim Jung Il, Mao Ze Dong, Pol Pot, Alexandr Lukasjenko, for å nemna nokre psykopatiske personar frå nyare tid med millionvis av menneskeliv på samvitet, personar med eit kjempestort ego som trudde/trur at alt og alle var/er til for deira skuld. Kva er det me står overfor? Menneske som har gjeve sjølve djevelen rom i hjarto sine, og som er blitt direkte reidskapar for han, eit fenomen som også råka oss her i Noreg den 22. juli 2011. Det er djevelen sitt eige biltet som grin mot oss. "De skal bli som Gud!" For ei løgn. I staden vart me som han som sa det.
Då Gud skapte oss i sitt bilete var det for at me skulle stå han nært, tena han, gjera hans gjerningar, henta kraft og inspirasjon frå han og representera han overfor resten av skapninga, men slangen fekk oss til å tru at me skulle få fridom og makt ved å løysa oss frå Gud. Resultat: Me vart like fri som ein fisk på land.
Djevelen er ein fin predikant. Han forkynner smigrande ord til menneska om sjølvstende og autonomi i den hensikt å binda oss til seg sjølv og sin eigen lagnad. Det har han lukkast med i stor grad. For saka er ganske enkelt den at alternativet til Gud er djevelen sjølv. Det finst ingen tredje veg.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar