Kjærleiksspråket

Gjennom lovsong og tilbeding uttrykker me vår kjærleik til Gud.

Vårt fremste kall, og meininga med liva våre er å elska Han, og når me gjer det, har me funnne fram til sjølve kjerna i livet, ja, til sjølve Livet. Og denne kjærleiken strøymer frå oss mot Gud gjennom heile kroppen, augo våre strålar av beundring, smila våre sender bølger av varme, og me dansar og syng for Han "av ei glede som ikkje kan tolkast med ord" (1.Peter 1,8). Det er kjærleiksspråk.

Det skjer på jorda. Det skjer i himmelen. Der syng englane: "Amen! All lov og pris og visdom, takk og ære, makt og velde høyrer vår Gud til i all æva. Amen" Joh. openberring 7,12.

Og fordi takk og ære tilhøyrer Gud, og me er dei som saman med englane kan gje han det, så gjev me han det. Så enkelt. Gud skal ha det som som Gud skal ha, og det er takk og ære. Han fortener det.

Ingen kan elska Gud utan å tilbe han.

Gud likar når me kjem han i møte på denne måten. Det er fellesskap på djupt plan, og Gud elskar det.

Gode relasjonar fordrar gode ord. Dei byggjer opp relasjonane oss i mellom.
Nokre av dei som les dette treng å byggja opp ein god og nær relasjon til Gud. Begynn med å takka han for alt godt du kjem på og fortelja han med enkle ord at du elskar han. Leit i Bibelen etter gode formuleringar, og du kan starta med Salme 145. Denne salma ber fromme jødar 3 gongar dagleg. "Ingen som gjer det, kan nokon gong gå fortapt," sa ein rabbiner ein gong. Det er lett å finna Gud i Salme 145. Lukke til.