I dag skal me sjå korleis nokre av dei nemnde profetane beviser Gud.
Dei informerte m.a. folk om ting som skulle skje i framtida. Ingen menneske har tilgang på framtida, og den informasjonen må då ha koma frå ei ikkje-menneskeleg kjelde. Denne kjelda identifiserte dei som Gud. Dei såg han, og dei høyrde han tala. Det finnst tallause tekstar som stadfester dette, men her vil eg konsentrera meg om to dømer:
Jeremia profeterte frå 620 f.Kr at Jerusalem skulle bli øydelagt og innbyggjarane deportert om dei ikkje vende seg bort frå vondskapen sin. Dei ville ikkje høyra på han, men utsette han for forfølging og tortur. Dermed besegla dei sin eigen lagnad. I 609 f.Kr. vart første gruppe deportert og i 587 f.Kr. fall Jersualem, og resten av befolkninga måtte forlata landet under tvang.
Jeremia profeterte også om at folket skulle returnera til landet sitt etter 70 år i eksil. Det skjedde i 539 f.Kr. , 70 år etter første bortføring. Herrens ord vart oppfylt i detalj, eit klårt bevis på at Gud er til, og at han er til å stola på.
Profeten Jesaja levde hundre år før Jeremia. Også hans profetiar gjekk i oppfylling i den minste detalj. Mest berømt er det han sa om Jesus. Han såg så tydeleg for seg at Frelsaren skulle koma og døy for folket sine synder. Du kan lesa om dette i hans 53. kapittel, og så kan du samanlikna med forteljingane om Jesu liding og død i evangelia. Det er forbløffande lesning, og beviser for oss meir enn godt nok at Gud er Gud, og at han har hatt gode planar med oss i tusenvis av år.
Du kan trygt overgje livet ditt til ein slik ufatteleg god og mekitg Gud. Det er ingen fare med det. Større er faren dersom du vel å gje blaffen i han. Då har du skaffa deg ein mektig motstandar.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar