Det er ganske underleg, men andre juledag er vorten kalla Stefanusdagen til minne om alla barna som Herodes drap for å få has på Jesus. Kyrkja reknar desse barna for martyrar fordi dei vart drepne for Jesu skuld.
Herodes den store var ekstremt paranoid, og hadde ein lang karriere med å ta livet av alle han opplevde som eit trugsmål mot makta si. Det hadde gått kraftig ut over slekt og vener. Han sparte ikkje ein gong si eige mor. Tanken på at det var fødd ein kongsson i Betlehem var ikkje til å halda ut for han. Denne ungen måtte døy, og sidan han ikkje visste kor han kunne finna guten, beordra han drap på alle smågutar i Betlehem, alle under to år.
Herodes var dreven av Satan. Det er det ingen tvil om. Satan har alltid tørsta etter barneblod. Farao beordra ein gong at alle nyfødde jødiske gutebarn skulle kastast i Nilen. Der venta krokodillane på dei. Det var eit satanisk påfunn.
Antisemittismen som har kosta så mange millionar jødar livet opp gjennom historia er også eit lengde av den same alen. Hitler og alle rundt han var drivne av vonde ånder då dei gjorde sitt ytste for å utrydda det jødiske folket under 2.verdskrigen.
I møte med Matteus 2 der me les om barnedrapa i Betlehem, kjem me ikkje unna å snakka om vår tids største vonde som er provosert abort. I våre dagar får Satan tilfredsstilt sin trong etter barneblod til fulle gjennom 40-50 millionar årlege abortar. Me er vitne til historias største brotsverk, og dei fleste bryr seg lite og ingenting om at det skjer. Tvert om ser dei fleste på dette som eit gode. Kva er det eigentleg med oss menneske som gjer at me kan hysa slike sjuke tankar, ja, som ser på denne uretten som eit gode? Kva er det med oss som ikkje finn dette problematisk? Kvifor vil me ikkje unna alle ufødde den same retten til eit langt liv som me sjølve får nyta?
Korleis møter me dette som kristen kyrkja? Me ber dagleg om vern og rettsvern for dei ufødde, me talar frimodig deira sak så ofte me kan og me ber om at Gud skal senda sin Ande og opplysa folket om rett og galt, om godt og vondt, slik at dei kan venda om frå sine vonde gjerningar og til Gud og hans vegar, og me ber spesielt for fedrene at dei skal begynna å slost for avkommet sitt og krevja livsrett for borna sine.
I dag minnest me også dei truande som blir forfølgde for Jesu skuld i vår tid. Det skjer i ufatteleg mange land: India, Kina, Nord-Korea, Somalia, Nigeria, Burkina Faso, Mali, Sudan, Afghanistan, Iran, Uzbekistan, Turkmenistan, Russland, Vietnam, for å nemna nokre. Det ser ikkje likt ut over alt. Men millionvis kristne må dagleg betala ein pris for å følgja Jesus, og nokre av dei med liva sine. Og i julehelga hende det igjen. 115 kristne vart brutalt drepne i Nigeria 1.juledag. Djevelen er ikkje heilt fornøgd med å ta livet av dei, han må gjera det på ein av kyrkja sine største høgtidsdagar for å gjera gleda over Jesu fødsel om til sorg for hans disiplar.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar