fredag 22. juli 2011

22.juli 2011 vart Noreg og Oslo sett på terrorkartet


Så skjedde det som ikkje skulle skje, og som me ikkje eigentleg hadde forventa: Heile regjeringslokalet øydelagd ved at, minst ei svær bombe vart detonert, mogelegvis inni eitt av departementa. Korleis kan slikt vera mogeleg? Kva tryggingstiltak har dei i hjarta av det norske maktsystemet? Ein kan lura slike dagar. Det offisielle talet på drepne så langt er 7, det vil garantert auka, og mange, mange er stygt skada.

På AUF sin sommarleir på Utøya fekk unge tenåringar sitt livs mareritt når ein mann kom inn på området og skaut på dei med kraftige våpen. Dei prøvde så godt dei kunne å koma seg vekk. Mange hoppa i sjøen for å symja over til fastlandet. Offisielt er 9 eller 10 drepne, talet vil auka kraftig, og mange er tungt og kritisk såra.

Denne dagene kjem til å bli vår 9/11. Ingen tvil om det. Noreg vert aldri meir det same. Det er heilt sikkert.

Kan me finna Gud i slike tider? Ja, det kan me. Mange finn Gud når ting vert veldig vanskelege, når ein får utrygg grunn under føtene. Profeten Jonas sa: "Då eg miste mi kraft, vende eg meg til Herren."

Mange vil ikkje venda seg mot Herren før ein misser si eiga kraft, før ein er vorten hjelpelaus. Men ein er alltid like velkomen til Gud om ein kjem i gode eller vonde dagar. Alle blir møtt med den same kjærleiken.

Herrens namn er som ei fast borg som den rettferdige søkjer ly i.

Me er eit lite og rart folk som bur i ei steinrøys langt mot nord. Få har vore interessert i oss, og me har i vårlitt isolerte tilstand og i vår store økonomiske tryggleik gløymt Gud. Me har ikkje søkt hans vern, men har stolt på oss sjølve og levd etter våre eigne lyster, ønskjer og planar.

Men den tida er over. No må me søka vern hos Gud, ikkje berre for andre sin vondskap, men også for vår eigen. Me må innrømma våre synder og venda om til han som meir enn gjerne tilgjev oss vår arroganse, sjølvgodleik og ulydnad.

Vil Gud ikkje vera bygningsmann,
me fåfengt på huset byggja.
Vil Gud ikkje verja by og land,
kan vaktmann oss ikkje tryggja.
Så vakta oss Gud, så me kan bu
i heimen med fred og hyggja.

Fedrelandssalmen er meir aktuell enn nokon gong.



.

1 kommentar:

Tone sa...

Kjempebra innlegg!